Биз ыраазычылыгыбызды «Интимет Лайф Министрисдин» (Остин ш. Техас штаты) директору Девид Фергюсонго билдиребиз. Ал ушул сериянын жазылышына чоӊ салым кошкон. Бул адамдын таасири, «Интимет Лайфтын» принциптери ушул китептердин ар биринде айкын көрүнүнүп турат. Өзүнүн жеке үлгүсү менен, Девид Кудайдын колдоосун, сооронучун жана кубаттоосун бизге көрсөтүп турду;

Ошондой эле жыйырма үч жылдан бери менин жардамчым болуп келген Дейв Беллисге долбоорубузду даярдоодо жана уюштурууда көрсөткөн жардамы үчүн тереӊ ыраазычылык билдиребиз. Ушул сериядагы окуялар анын «Youth in Crisis Resource» үчүн жазылган программаларынан алынган;

Жана дагы, биздин китептерди басып чыгарган Джои Полго жана «Уорд Паблишиӊге» биздин долбоорубузга колдоо көрсөткөндүгү үчүн тереӊ ыраазыбыз.

Бөлмөнүн сыртынан кадамдардын дабышын укканда, кичинекей кыз коркконунан кыймылдабай катып калды. Ал таенеси менен таятасынын үйүндөгү коноктор бөлмөсүндө жалгыз жаткан эле. Бирөөнүн басып келе жатканын укканда, ал керебеттин астына жашынып алсамбы деп ойлоду. Бирок эшик ачылганда, кеч болуп калганын түшүндү. Ал жуурканына чүмкөнүп, аны эч ким көрбөй каларынан үмүттөнүп жатты.

Кыз анын бөлмөгө киргенин укту.

— Коенегим, бул мен, таятаӊ, — деген шыбырды укту. — Таенеӊ катуу уктап калды, ошондуктан биз өзүбүздүн эч кимге айтпаган сырдуу оюнубузду ойной алабыз.

Кыз ого бетер бүрүштү. Ал эч кимге көрүнбөгүдөй кичине болуп кетүүнү же таптакыр эле жок болуп кетүүнү каалап жатты. Ал таятасы менен «сырдуу оюнду» ойногонду жаман көрчү. Таятасынын анын денесин кармалаганы ушунчалык жагымсыз эле, бирок кыз эч кимге эч нерсе деп айта алчу эмес, себеби таятасы «бул — сыр, аны эч кимге айтпаш керек» деп койгон. Андан сырткары, эгерде ал бирөө жарымга бул тууралуу ооз ачса, анда ал өзү күнөөлүү болуп калам деп коркчу, себеби ал ушундай жаман нерсени жасап жатпайбы.

Кыз бөлмөнүн эшиги жабылганын укту.

— Коенегим, чык эми, — деп шыбырады таятасы.

Таятасы төшөктүн ылдый жагында түйүнчөктү кармалай баштаганда, кыз ого бетер бүрүшө түштү.

— Таята, бүгүн ойнобой эле коелучу, суранам, — деп жалдырап жатты кыз, таятасы жуурканды ача баштаганда.

— Жок, коенум, биз бүгүн ойношубуз керек, — деди жагымсыз үн менен таятасы. Анын колдору шейшептин ичине кирип, кичинекей кыздын денесин кармалай баштады.

Кыз колунун келишинче бүрүшүп жатты.

— Жок, таята, антпечи! Жок, жок, таята, суранам!..

— Ойгон! — Энн бирөө аны түрткүлөп жатканын сезди. — Сага коркунучтуу түш кирип жаткан окшойт, Энн, ойгончу. — Ал угуп жаткан үн таятасыныкы эмес эле, Хэзердики экен.

Хэзер аны жулкулдатып жатканда Энн ойгонуп кетти. Караӊгы экен. Энн жыйындын жайкы лагеринде, уктоочу каптын ичинде керебетте жатканын эстеди. Бөлмөнүн ичинде ал жана Хэзерден башка дагы төрт кыз бар эле. Ал жерде алар менен чогуу Джинни Шоу, алардын насаатчысы да бар болчу.

Энн жеӊилдене үшкүрдү. Ал көргөн түшүндөгүдөй алты жашар кыз эмес, азыр ал он төрт жашта жана ал таятасы менен эмес, жаштар лагеринде достору менен болчу. Алар жайгашкан кичинкей үй тоонун арасында жайгашкан жана бөлмөнүн ичи салкын эле. Ошентсе да, коркунучтуу түшүнөн кийин, аны муздак тер басып, денеси титиреп, жүрөгү ушунчалык катуу соккондуктан, азыр эле сыртка ыргып кете тургандай болуп жатты.

— Энн, сени менен баары жайындабы? — деп шыбырады Хэзер. — Сен түшүӊдө: «Жок, таята, жок!» деп, бир жериӊ ооруп жаткандай кыйкырып жаттыӊ.

Караӊгыда Энн курбусунун бетин араӊ көрүп турду.

— Баары жакшы, Хэзер, — деди ал. — Бул жөн эле коркунучтуу түш. Баары жакшы.

— Таятаӊ сенин артыӊдан балта же дагы башка нерсени көтөрүп алып кууп жүргөндөй болуп, ушунчалык коркунучтуу кыйкырып жаттыӊ, — деди шыбыраган үн менен Хэзер, суроолорун улантып.

— Сенин уйкуӊду бузганым үчүн кечир, — деди Энн сөздү башка нукка бурууга аракет жасап. — Башкаларды да ойготуп албадым бекен?

— Коркпой эле кой, бардыгы өлүктөй уктап жатышат, — деди тынчтандыра Хэзер.

Энн Кассиди Хэзер Уэллсти өзүнүн дүйнөдөгү эӊ жакын курбусу деп эсептечү. Хэзер ал үчүн бир туугандай болчу, дайыма ал үчүн кам көрүп, жардам берүүгө даяр эле. Алар бешинчи класста окуп жүргөн кезде, Эннди апасы машаякчылардын орто мектебине киргизгенде достошуп калышкан. Апасы Эннди бул мектепке алып келгенде, ал аябай таӊ калган болчу, себеби алардын үй-бүлөсүнөн эч ким жыйынга барчу эмес. Бирок жыйынтыгында бардыгы жакшы болду.

Мектептин биринчи окуу жылында Энн эки адам менен таанышты. Кийин алар анын жашоосунда өтө маанилүү ролду ойношту. Башында ал бешинчи класста окуган Хэзер Уэллс менен достошту, андан кийин, жекшебилик чогулуштардын биринде, ал Ыйса Машаякка ишенип калды. Бул октябрь айында болгон, ошол күндө баштап ал ага бир туугандай болгон Хэзер менен чогуу, жекшемби күндөрү жыйынга бара баштады.

— Сенин түшүӊө эмне кирди? — деп Хэзер тынчтана албай сурай берди.

Энн анын суроосуна жооп берүүнү каалаган жок. Бул түштү ал буга чейин да көп көргөн. Бул түштөн кийин ал өзүн булгангандай жана туӊгуюкта калгандай сезчү. Бул жөн гана түштөр эмес эле — бул анын коркунучтуу эскерүүлөрү эле.

— Маанилүү эч нерсе деле эмес. Кел уктайлы, — деп жооп берди Энн, бирок ал бир нерсени жашырып жатканын билип турду.

— Сенде таятаӊ менен көйгөйүӊ барбы, Энни? Мен бул жөнүндө сыйынсам болобу? — деди Хэзер.

Энн курбусун, анын дайыма сыйынууга даяр болгон сапаты үчүн абдан жакшы көрчү.

— Таятам эки жыл мурда каза болгон, — деп жооп берди ал.

— Ой, кечирип койчу, мен жөн гана ойлогон элем… — Хэзер эмне дээрин билбей калды.

— Эч нерсе эмес, Хэзер, кел эми уктайлы. Эрте менен бизде сыйынуу чогулушу барбы?

— Ооба, эрте мененки тамактан кийин болот.

— Жакшы анда, бейпил түн. Сага рахмат, — деп шыбырады Энн.

— Бейпил түн.

Хэзер тез эле уктап калды, ал эми Энн эч эле уктай алган жок. «Хэзер, мен сага чындыкты айткан жокмун, — деп ичинен шыбырап жатты Энн. — Менде азыр таятам менен эч кандай көйгөйүм жок, ал өлүп калган. Бирок ал мени менен жасаган иштерин эч качан эч кимге айткан эмесмин. Мен ушунчалык уялганымдан, кимдир бирөөгө бул жөнүндө айтып берүүдөн корком. Анан дагы бул эскерүүлөрүмдөн эч эле кутула албай келем. Балким, бул жөнүндө экөөбүз чогуу сыйынсак жакшы болмок окшойт».

Джинни Шоунун бөлмөсү үчүнчү күн катары менен тазалыгы мыкты болгону үчүн сыйлыкка ээ болгону жөнүндө эрте менен тамак учурунда жарыялашты. Хэзер Уэллс, адаттагыдай эле, эӊ катуу кол чабуулар менен, үнүн бийик чыгарып, баарын куттуктап жатты, ал эми Энн бардыгынын артында тынч карап турду. Көптөрү бул экөөнүн дос болгонуна ишене алышчу эмес, себеби алар бири-биринен ушунчалык айырмаланып турушчу. Хэзер эмоционалдык жактан ачык жана көӊүлдүү кыз эле. Энн болсо, тескерисинче, тынч жана жөнөкөй кыз. Анткен менен Хэзер курбусу Эннди эч качан жалгыз таштачу эмес.Энн аны ушул сапаты үчүн да жакшы көрүп, аны баалачу.

Тамактан кийин Энн менен Хэзер сыйынуу чогулушуна келишти да, өздөрүнүн сүйүктүү дөӊгөчүнө отурушту. Алар Ыйык Жазууну ачардан мурда, Энн түнкү кыскача сүйлөшүүдөн кийин анын тынчын алган суроону көтөрдү.

— Экөөбүз сыйынаар алдында, мен сенден кечирим сурагым келет, — деди Энн курбусуна кайрылып.

— Эмне үчүн? — Хэзер башын көтөрүп аны кызыга карады.

Энн онтойсуздана дөӊгөчтөн жылымыш этти, себеби бул тема жөнүндө сүйлөшүү ага оор болуп жатты.

— Түндө мен сага таятам менен эч көйгөйүм жок деген элем.

— Ооба. Анткени ал эки жыл мурда каза болгон да, туурабы?

— Чынын айтсам, мен сага чындыкты айткан жокмун.

— Анын каза болгондугу жөнүндөбү?

— Жок. Көйгөйлөр жөнүндө.

— Сенин таятаӊ менен көйгөйлөрүӊ бар беле? Ошол үчүн сен түндө коркунучтуу түш көрдүӊбү?

Түнкү түшүн эстегенде, Энндин денеси муздай түштү. Ал башын ылдый салып, бутунун учу менен арчанын ийнелерин санап жатты. Акырында ал:

— Мен бул жөнүндө эч кимге айткан эмесмин, ата-энеме да, — деди.

Хэзер курбусунун колун кармады. Ал курбусу үчүн бул жөнүндө айтуу канчалык оор болуп жатканын көрүп турду.

— Энни, коркпо, мен сени мененмин, — деп тынчтандырып жатты ал. — Сен кааласаӊ, мага бардыгын айтып берсеӊ болот.

— Мунун баары мен төрт жашымда башталган. Ата-энем мени таятам менен таенемдин үйүнө жылына бир нече жолу дем алыш күндөрү алып барышчу. Таенем дүкөнгө кеткенде, же уктап жатканда, таятам… ал мени менен… туура эмес… нерселерди жасачу, — уялганынан Энндин көзүнөн жаш куюлуп, буркурап ыйлай баштады. — Ал… мени… кармалап… жана мени да… аны кармалашыма… мажбурлачу. Мени түшүнүп жатасыӊ да. Ал бул жөнүндө эч кимге айтпашым керектигин буйруган, ошондуктан мен эч кимге айткан эмесмин. Бирок ошондон бери мен дайыма коркунучтуу түштөрдү көрөм.

Энн курбусунун далысына башын коюп алып, буркурап ыйлап жатты. Хэзер да аны кучактап алып, көзүнө жаш алды.

— Энни, байкушум, — деди ал кайгыга толгон үн менен. — Сен ушундай жаман нерсени башыӊдан өткөргөнүӊ жөнүндө билген эмесмин. Бул абдан өкүнүчтүү.

Бир нече мүнөт алар чогуу ыйлап отурушту.

— Бул канчага чейин созулду эле? — деп сурады Хэзер, алар көздөрүн аарчыган кезде.

— Үч жылга жакын, — деди Энн. — Андан кийин таятам ооруп калды. Ал карылар үйүндө жашап жүрчү, анан эки жыл мурда каза болду. Мен ата-энеме эч нерсе айткан эмесмин, анткени өзүмө көйгөй жаратып аламбы деп корктум. Мунун баарына өзүм күнөөлүмүн деп ойлочумун.

— Энни, сен ал кезде кичинекей элеӊ да, — деп каршы болду Хэзер. — Мында сенин күнөөӊ жок, бардыгына таятаӊ күнөөлүү. Кичине балдар менен мындай нерселерди жасабаш керек да.

— Анда эмнеге, мен болгон нерселер үчүн өзүмдү күнөөлүү сезип жатам?

Бир саамга Хэзер унчукпай туруп калды. Анан ал:

— Мен сага эмне деп жооп беришти билбейм, бирок Джинни билет болушу керек?

Джинни алардын лагердеги насаатчысы эле. Джинни Шоу жана анын күйөөсү Даг кыздар барган жыйындагы жаштар кызматын жетектешчү. Кыздар Джиннини өздөрүнүн ишенимдеги эжеси катары көрүшчү.

— Мен мунун бардыгын Джинниге айтып бере аларыма көзүм жетпейт, — деди Энни кабагын салып.

— Өзүӊдүн түштөрүӊ жөнүндө жана таятаӊ жөнүндө мага айтып бергениӊ үчүн ыраазымын. Мен сени менен болом жана сен үчүн сыйынам, — деди Хэзер курбусун кубаттап. — Бирок бул көйгөйдү чечүүдө Джинни менен кеӊешсек жакшыраак болот деп ойлойм. Биз чогуу аны менен сүйлөшөбүз.

Энн селт эте түштү. Бирок Хэзер туура нерсени айтып жатканын сезип турду. Кыздар жыйындагы жаштар тобуна бара баштаган күндөн тарта, Джинни Шоу алар үчүн руханий күчтүн булагы боло алган.

— Балким, анын убактысы жоктур, — деп акырын гана каршылык көрсөтүүгө аракет жасады Энн.

— Сен аны менен сүйлөшкөнгө даяр экениӊди мага айтсаӊ эле болду. Калганын мен өзүм кылам, — деди Хэзер.

Энн үчүн өзүнүн көптөн бери катып жүргөн сырын Хэзерге айтып берүү канчалык оор болгонуна карабастан, ал өзүн кыйла жеӊил сезе түштү. Хэзер аны угуп, аны менен чогуу ыйлагандыгы үчүн эле, аны басып турган оор жүктүн бир бөлүгүн алып салгандай болду. Ал эми Джинни менен сүйлөшүү аны мындан да жакшыраак сезе алуусуна жардам берсе, анда Энн муну жасай алат.

— Макул, — деди ал. — Мен Джинни менен сүйлөшөм, бирок сен мени менен барсаӊ гана.

Хэзер жылуу жылмайды.

— Албетте! Биз доспуз го.

Хэзер түшкү тамактан кийинки бош убакытта Джинниден жолугушуу жөнүндө сурады, ал макул болду. Башкалар ат минип көӊүл ачып жүргөн кезде, алар кичинкей үйдө жолугушту.

Хэзер курбусунун колун бекем кармап отурган кезде, Энн Джинниге өзүнүн түнкү коркунучтарынын себеби болгон өзүнүн башынан өткөн окуяларды айтып жатты. Джинни ага көптөгөн суроолорду берди, бирок жийиркеничтүү окуянын майда — чүйдөсүнө чейин айтуусун талап кылган жок. Энн көз жашын токтото албай, окуянын бардыгын айтып жатты жана Джинни менен Хэзер аны колдоп турушту.

— Эч нерсе эмес, Энн, ыйлап ал. Сен бугуӊду чыгарышыӊ керек. Биз сени мененбиз, — деп сооротуп жатты Джинни.

Хэзер менен Джинни да көздөрүнө жаш алды.

Алар эс ала түшкөндө Джинни:

— Сенин таятаӊ менен ойногон «сырдуу оюндун» аталышы бар. Мен эмне жөнүндө айтып жатканымды түшүнүп жатасыӊбы, Энни? — деп сурады.

Джинни эмнени айткысы келип жатканын Энн билди. Бирок бул ушунчалык жийиркеничтүү жана жаман нерсе болгондуктан, ал эмне деп айтышты билбей турду.

— Анда, таятаӊ сени менен жасаган иштин аталышы кандай экендигин мага айтчы, — деди Джинни.

Энн үчүн бул сөздөр тыюу салынган — сөгүнгөн уят сөзгө окшош болгондой сезилип жаткандыктан, ал бул сөздөрдү айткысы келген жок. Бирок Джиннинин жумшак түрткүсү менен ал:

— Таятам… мага сексуалдык зомбулук жасаган.

— Туура айтасыӊ, Энн, — деп анын сөзүн ырастады Джинни. — Муну сен өзүӊ түшүнгөнүӊ маанилүү. Сенин ата-энеӊ, таенеӊ менен таятаӊ жана башка чоӊдор сен үчүн кам көрүп, сени коргошу керек. Таятаӊ башка убакта сага канчалык кам көрүп, боорукер көрүнгөнүнө карабастан, анын жеке канааттануусу үчүн сени менен жасаган иши — сексуалдык зомбулук экени анык. Ал эми мындай иштер — кылмыш деп аталат. Энн, эгерде сенин таятаӊ азыр тирүү болуп, дагы деле сени менен ушул ишти жасап жаткан болсо, анда мен полиция чакырып же балдардын укугун коргоочу агентствого арыз менен кайрылууга мажбур болмокмун. Бул өтө олуттуу иш.

— Бирок мында менин да кандайдыр бир күнөөм бар да, — деди Энн, көз жашын кармап. — Таятам менин өтө эле татынакай экенимди айтчу.

Джинни акырын гана башын чайкап:

— Мында сенин эч кандай күнөөӊ жок, Энн. Ал сага эмне деп айтса да, сен өзүӊдү кандай сезип жатсаӊ да, бул сенин күнөөӊ эмес, — деди.

Джиннинин сөздөрүнөн кийин Энн эркиндикке чыккандай болду, анын жонунан өтө чоӊ жүктүн түшкөнү сезилди.

— Бул менин күнөөм эмес, — деп кайталады ал.

— Туптуура, — деди Джинни жылмая. — Ушунун бардыгын азыр айтып бергендигиӊ үчүн, сенин эр жүрөктүүлүгүӊ үчүн мен сени менен сыймыктанып жатам. Жана ушундай коркунучтуу жарааттардан айыгууӊа сага жардам бергим келет.

— Айыгуу? — деп таӊ калды Энн. — Бирок мунун бардыгы болгонуна көп убакыт өтүп кетти да!

— Мен азыр сага бардыгын түшүндүрүп берем, — деди Джинни. — Мисалы, сен колуӊду сындырып алдыӊ дейли, бирок бул тууралуу эч кимге айткан жоксуӊ жана доктурга да барган жоксуӊ. Эмне болот?

— Мм, колум айыгып калмак, бирок кыйшык болуп бүтмөк, — деп ой жүгүрттү Энн. — А балким, таптакыр айыкмак эместир…

— Туура, — деди Джинни. — Сени менен да ушуга окшош нерсе болгон. Сен бала кезиӊде, таятаӊдын сага карата сексуалдык зомбулугунан эмоционалдык травма алгансыӊ. Балким, убакыт өткөн сайын сен кандайдыр бир жарааттарыӊдан айыккандырсыӊ. Бирок азыр Кудай сени сүйгөн адамдардын жардамы менен, сенин айыга элек жана сени кыйнап жаткан жарааттарыӊдан толугу менен айыктырууну каалайт.

— Эми мен түшүндүм, — деди Энн.

— Мына ошондуктан мен сенин жаныӊда болом жана сенин айыгууӊа жардам берүүнү каалайм, муну эсиӊден чыгарба. Сен мага ишенсеӊ болот, Энн.

— Мага да ишенсеӊ болот, — деди Хэзер, алардын сөзүн бөлүп.

Анан Джинни саатты карап:

— Биз барышыбыз керек: топтогу оюндардын убактысы болуп калды. Эгерде силер кааласаӊар, эртеӊ да ушул эле жерде жолугалы. Биз дагы бир нече аспектилер жөнүндө сүйлөшүшүбүз керек, — деди.

— Мен каалайм, — деди Энн чечкиндүү. Хэзер да макул болду.

Кетээр алдында Джинни Энндин айыгуусу үчүн сыйынды. Ошол күнү бою Энн өзүн мурункудан бактылуураак сезип, кубанып жүрдү. Ал өзүнүн жашоосундагы эӊ караӊгы барагын ачкан кезде, ал үчүн эӊ кымбат болгон эки адам аны дагы деле сүйүп турушту. Эми Энн жашоосунда жаӊы бөлүм башталганын сезип турду.

— Энн, биздин кечээги сүйлөшүүдөн кийин, өзүӊдү кандай сезип калдыӊ? — деп сурады Джинни. Ал Энн менен Хэзердин тушундагы керебетте отурду. Алар менен чогуу болгон кыздар азыр суу лыжасын тээп, көӊүл ачып жүрүшкөн.

— Менде түрдүү сезимдер болду, — деп жооп берди Энн. — Кээде гана, күтүүсүздөн, жагымсыз учурлары эсиме түшө калып, менде — билесиӊ го, баягы, ыпылас, коркунуч жана уялуу сезимдер болуп жатты. Бирок башка жагынан, кечээги сүйлөшкөнүбүздү эстегенде, менин башымдан өткөн окуяны башка адамдын билгендиги мага кубаныч берип турду. Мен жагымсыз эскерүүлөрдөн алаксып, жакшы нерселер жөнүндө ойлогонго аракет жасадым. Бир-эки жолу ыйлагым келгенде, мен кубанычтуу нерселер жөнүндө ойлогонго аракет кылдым.

— Сени кыйнаган эскерүүлөрдөн дароо эле кутулууга аракет жасаба, — деди эркелете Джинни. — Сен азыр жасаган нерсенин эӊ зыяны — бул сенин башыӊдан өткөн окуядан баш тартып же ал жөнүндө унутууга жасаган аракетиӊ, же болбосо ичиӊдеги эмоцияларды сыртка чыгарбай, аларды басууга жасаган аракетиӊ. Ал эми пайдалуусу — бул болгон иштин көзүнө тике карап, аны кабыл алып, сезимдериӊди сыртка чыгарып жана башкалардан жардам кабыл алууӊ. Менимче, эгерде сенин ата-энеӊ каршы болбосо, сен машаякчы жакшы жан сооротуучу менен сүйлөшсөӊ жакшы болмок…

Бул сөздөрдү укканда Эннди ток ургандай болду.

— Менин ата-энемби?! Бул жөнүндө ата-энеме айтып бербейсиӊ да, чынбы?

Джинни анын колун жылуу кармап:

— Бул сен үчүн оор болушу мүмкүн, бирок болгондун бардыгын ата-энеӊе айтып беришиӊ керек. Бул сенин жарааттарыӊдан айыгууӊа жардам берет, — деди.

— Бирок менин апама бул канчалык оор тиерин билесиӊби? Таятам — анын атасы да.

— Балким ага да сооротуу, колдоо жана кубаттоо керек болоттур, — деп түшүндүрдү Джинни. — Бирок ал сени жакшы көрөт жана ал үчүн канчалык оор болбосун, сенин бул нерседен чыгууӊа жардам берүүнү каалайт.

Энн ушунчалык толкунданып жатты.

— Мен бул тууралуу ата-энеме кантип айтып берем?

— Бул жөнүндө ишемби күнү, үйгө кайтаарыбызда дагы сүйлөшөбүз. Кааласаӊ мен сени менен барайын, — деп ишендирди Джинни.

— Эгерде сага жардам керек болсо, мен да барам, — деди Хэзер.

Энндин толкундануусу жоголгон жок, бирок бир аз азая түшкөндөй болду.

— Силер чын эле мени менен бара аласыӊарбы?

— Мен сага жардам берем, — деди Джинни.

— Сен ушундай оор абалда жалгыз болушуӊуду каалабайм, — деп кошумчалады Хэзер. — Эгерде сен менин барышымды кааласаӊ, анда мен сени менен барам.

Бул сөздөрдү укканда Энндин көзү жашка толо туштү.

— Муну кылуу мен үчүн оӊой эмес, бирок мен жардамыӊарды кабыл алам, — деди ал.

Хэзер курбусун бекем кучактады. Андан кийин Джинни:

— Энн, сенин көйгөйлөрүӊдүн чечилиши үчүн эӊ маанилүү каражатты колдонушуӊ керек. Бул каражат — Кудай Өзү. Мен сенин муну билишиӊди каалайм: сен сексуалдык зомбулукка кабылгандыгыӊ үчүн, Кудай сени татыксыз деп эсептебейт. Себеби мында сенин күнөөӊ жок экенин Ал билет. Сен таятаӊдын сага жасаган мамилесинен улам Кудайдын каарына калган жоксуӊ жана Ал сенден баш тарткан жок. Кудай сага кандай сезим менен карай турганын билишиӊди каалайм. Келгиле, азыр Ыйык Жазууну алалы, — деди.

Энн менен Хэзер Ыйык Жазууларын алып чыгышты, анан Джинни аларга бирден аят берди.

— Энн, сенин аятыӊда Кудай сенин кайгыӊа кандай көз карашта экени айтылган. Ышайа китебинин алтымыш үчүнчү бөлүмүнүн тогузунчу аятын окуп берчи, сураныч.

Энн үнүн чыгарып окуй баштады:

— «Алардын башына ар кандай кыйынчылык түшкөндө, Теӊир аларды таштаган жок; Теӊир аларды Өзүнүн сүйүүсү менен куткарып алды. Аларды байыркы күндөрдөн бери көтөрүп жүрдү».

— Кудай Өзүнүн балдарынын башына кыйынчылык түшкөндө эмне кылат экен? — деп сурады Джинни.

— Ал да кошо кайгырат экен, — деди Энн.

— Демек, Энн, сенин башыӊдан ушундай оор кыйынчылык өткөндө Ал Өзүн кандай сезди?

— Мен кайгырып, кыйналган элем. Ошондуктан Ал да мени менен чогуу кайгырган жана кыйналган экен деп ойлойм.

Джинни Эннге ийилип:

— Анда сен өзүӊдү азыр кандай сезип жатасыӊ? — деп сурады.

Энн бир аз ойлонуп туруп:

— Эгерде Ал мен кыйналган кезде, мени менен чогуу кыйналса, анда мен Ал үчүн баалуу экенимди сезип жатам. Демек, Ал мени менен эмне болуп жатканын билет турбайбы жана мени сүйөт экен да, — деп жооп берди.

— Ооба, туура айтасыӊ. Энн, Ал сен жөнүндө баарын билет. Анан таятаӊдын көп жылдар бою жасаган мамилеси сага канчалык жараат алып келгенин Ал билет. Ошондуктан сен кыйналган кезде, Ал да кыйналган. Бул аят Кудайдын сага болгон сүйүүсүн эстеп жүрүүӊө жардам берет.

— Менин аятым да үмүт бере турган аят экен, — деди Хэзер.

Джинни башын ийкеп:

— Хэзер, Матай жазган Жакшы Кабардын он биринчи бөлүмүнүн жыйырыма сегизинчи аятын окуп берчи.

— «Чарчап-чаалыккандар жана түйшүк тарткандар, баарыӊар Мага келгиле, Мен силерге тынчтык берем».

Джинни Эннди карады да:

— Көп жылдар бою ушул жагымсыз сырды катып жүрүп, сен өзүӊдү чарчап-чаалыккандай жана түйшүк тартып жаткандай сезип жатасыӊбы? — деп сурады.

— Ооба, так ошондой.

— Анда Ыйса азыр сага эмнени сунуштап жатат экен?

Энн Хэзердин колундагы Ыйык Жазууну карады да, андан кийин кайрадан Джиннини карап:

— Тынчтыкты, — деди билинер-билинбес жылмая.

— Энн, сен көӊүл бурушуӊ керек болгон дагы бир жер бар. Бул Эврейлерге жазылган Каттын төртүнчү бөлүмүнүн он бешинчи жана он алтынчы аяттары.

Бул сөздөрдү угаар замат, Хэзер окуп берүүгө шашылды, ал эми Энн болсо өзүнүн Ыйык Жазуусун карап отурду.

— «Ал биздин алсыздыгыбызга боору оорубаган Башкы ыйык кызмат кылуучу эмес. Ал биз сыяктуу бардык жагынан сыналган, бирок күнөө кылган эмес. Биздин ушундай башкы ыйык кызмат кылуучубуз бар. Ошол себептен жардам керек болгон убакта Анын мээримин көрүп, Андан ырайым табыш үчүн, ырайым тактысына кайраттуулук менен жакындайлы».

— Кудай менин кайгымды эле бөлүшпөстөн жана мага тынчтык берип эле тим болбостон, Ал мага жардам бергиси келет экен, — деди Энн.

— Ооба, Энн, муну түшүнүү абдан маанилүү, — деди Джинни. — Сен ушул оор жагдайдан өтө алышыӊ үчүн Кудай сага жардам берүүнү каалайт. Ошондуктан сен өзүӊдүн сезимдериӊди башкара билүүӊ үчүн, сага керек болгон нерсе — бул Кудай менен тыгыз мамиледе болуп, Анын күчү менен жардамын алуу менен Ага таянууӊ керек.

Муну укканда Энн башын ылдый салып:

— Менин алсыздыгым ушунда. Ошондуктан мен сыйынуу менен Ыйык Жазууну окуу үчүн көбүрөөк убакыт бөлүшүм керек экендигин билип турам, — деди.

— Туптуура, Энн, — деди Джинни. — Бул сага жардам берет.

Андан соӊ үчөө, алар качан жана кантип Энндин ата-энесине анын окуясын айтып берүү жөнүндө талкуулашты. Джинни менен Хэзер ага жардам берет экендигин дагы бир жолу эскертишти. Муну укканда Энн бир аз эс ала түштү, бирок ата-энеси бул суук кабарды кандай кабыл алары жөнүндө, өзгөчө апасы кандай болору жөнүндө тынчсызданганы токтогон жок.

Энн бардыгы ушу менен эле бүтүп калышын абдан каалап жатты, себеби ал сүйүктүү курбулары менен өзүнүн коркунучтуу сырын бөлүшкөндөн кийин өзүн кыйла жеӊил сезип калган болчу. Эмне үчүн ал өзүнүн жарааттарынан азыр эле айыгып кала албайт? Джинни бул узак убакытты талап кыларын айткан жана ал туура нерсени айтып жатканын Энн билип турду. Кантсе да, бир жериӊ сынып же операция жасалгандан кийин деле, кайра калыбыӊа келүү үчүн убакыт керек эмеспи, анда эмнеге жан дүйнөӊдүн айыгуусу башкача болмок эле? Бирок бул абалдан ал жалгыз өтпөй тургандыгынын өзү да жакшы кабар. Бул үчүн ал Джинни менен Хэзерге көпкө чейин ыраазы болот.

Ишемби күнү кечинде Джинни Шоу Кассидилердин үй-бүлөсүнө келгенде, Энн аны атасы Джерри жана апасы Дороти менен тааныштырды. Хэзер Уэллс болсо бир аз эртерээк келгендиктен, ошол жерде болчу. Энн ата-энесине лагерде жүргөн кезде сүйлөшүп, ачыкка чыккан нерселер жөнүндө Джинни аларга айтып берүүнү каалай турганын гана айтты.

— Биз лагерде абдан сонун убакыт өткөрдүк, — деп баштады Джинни. — Сиздердин кызыӊыздар менен жана башка кыздар менен сүйлөшүүдөн чыныгы ырахат алдым. Энн болсо ушунчалык сонун кыз экен, мен аны сиӊдимдей жакшы көрүп калдым.

Джерри менен Дороти ушунчалык бактылуу болушкандыктан жүздөрү жаркырап турду.

— Биз жайкы лагерди жыл сайын өткөрөбүз, — деп сөзүн улантты Джинни. — Жана ал жерде бир гана эс алуу жана көӊүл ачуудан сырткары, кыздар өздөрүнүн тынчсыздануулары жана көйгөйлөрү менен бөлүшүүгө да мүмкүнчүлүк берилет. Энн оор мүнөздүү өспүрүмдөрдүн катарына кирбейт, ошондуктан сиздер тынчсызданбай эле коюӊуздар. Бирок өткөн жумада ал Хэзер экөөбүзгө өзүнүн кичине кезинде болгон өтө оор окуясы менен бөлүшкөн эле. Анан мен аны бул жөнүндө силерге да айтып берүүгө көндүрдүм. Биз Хэзер экөөбүз азыр аны моралдык жактан колдоо үчүн бул жерге келдик. Кел эми, Энн.

Энн кичине кезинде таятасы анын бөлмөсүнө кирген кезде, ал бир жакка качып, бекинип алууну каалаган сыяктуу эле, азыр да эч кимге көрүнбөй калууну каалап жатты. Ал ушунчалык толкунданып турду, бирок Джинни аны баарын айтып берүүгө көндүрдү. Анан ал тереӊ дем алды да:

— Апа, ата, эсиӊердеби, силер мурда мени таятамдыкында дем алыш күндөрү калтырып койчу элеӊер го? — деп сурады.

Джерри башын ийкеди, ал эми Дороти болсо:

— Ооба, албетте. Таенеӊ менен таятаӊ сен алардын үйүнө келгениӊди аябай жакшы көрүшчү эле да. Бул таятаӊдын ооруп калганына чейин болгон. Сен ал кезде беш же алты жашта болчусуӊ, — деди.

Энн сөзүн улантуу үчүн өзүн мажбурлап жатты.

— Мен ал жерде жүргөндө, мени менен бир нерсе болгон. Бул бир нече жолу кайталанган эле жана бул жөнүндө мен эч кимге айткан эмесмин, — деди Энн, эрдин бекем тиштеп. — Таятам… мага … сексуалдык зомбулук көрсөткөн.

Муну укканда атасы да, апасы да эмне дээрин билбей, катып калышты. Алардын жүзү дароо өзгөрдү.

— Эмне?! — деди атасы, уккан кулагына ишене албай.

Энн болсо ата-энесине бардыгын ачык түшүндүрүп берүүсү керек деген Джиннинин сөзүн эстеп:

— Үч жылга жакын мен алардын үйүнө барган сайын, таятам мага сексуалдык зомбулук көрсөтүп турган. Ал мага бул жөнүндө эч кимге айтпашым керек экенин буйруган болчу, — деди.

Анан Энн апасын карады, анын жүзү көз жашы менен жуулуп жаткан эле. Оозун алаканы менен жаап алып: «О жок, жок» — деп кайталап жатты ал. Атасы болсо таштай катып калгандай сезилди — анын үрөйү учуп турганы байкалып турду.

Энн болсо сөзүн улантып:

— Мен бул жөнүндө эч качан эч кимге айткан эмес элем, себеби мен аябай уялчумун жана коркком. Бирок ошол мезгилден бери мени түнкүсүн коркунучтуу түштөр кыйнап келет. Лагерде да мен кайрадан ушул коркунучтуу түштү көрдүм. Ошондуктан бардыгын Хэзер менен Джинниге айтып берген болчумун. Анан Джинни бул жөнүндө силерге айтып беришим керектигин кеӊеш кылды. Бул канчалык кыйын болорун биз билип турдук, бирок баары бир силерге айтып беришим керек деп чечтик. Мунун баарынан өтүүгө мага силердин жадамыӊар керек, — деди.

— Сен мурда эле мунун бардыгын айтып бербейт белеӊ, Энн, — деди атасы тереӊ кайгыруу менен.

— Мен корктум, ата. Мында менин да күнөөм бар деп ойлочумун, ошондуктан эч кандай кыйынчылык жаратууну каалаган эмесмин. Анан да, таятам бул биздин кичинекей сырыбыз деп айткандыктан, мен ага ишенген элем.

Бөлмөнүн ичин жымжырттык каптап калды. Энндин апасы акырын ыйлап жатты, атасы болсо башы маӊ болгондуктан, унчукпай отурду. Энн ата-энесинин кыйналып жатканын көрүп, көз жашын улам аарчып жатты. Хэзер менен Джинни болсо үн чыгарбастан, сыйынып турушту.

Акырында, Джерри Кассиди ордунан туруп кызына жакын келип, анын алдына тизелеп турду да, көздөрүндө толо жаш менен:

— Чырагым менин, мен сени менен ошол жерде болбогонум үчүн жана сени коргой албаганым үчүн кечирим сурайм. Сен мындай мамилеге татыктуу эмессиӊ жана бул сенин күнөөӊ эмес. Мен үчүн бул өтө оор болуп жатат, анткени мен сени аябай жакшы көрөм, — деди.

Ал кызын кучактап, экөө чогуу ыйлап жатышты. Андан кийин аларга Дороти да кошулду. Джинни менен Хэзер да көздөрүнө жаш алышты.

Бир нече мүнөттөн кийин Джинни ордунан туруп:

— Менимче, силер көп нерсе жөнүндө сүйлөшүүӊөр керек, ошондуктан биз кетели. Мен Эннге силер чогуу жакшы жан сооротуучуга барышыӊарды кеӊеш кылган элем. Балким, биздин жыйыныбыздын жетекчиси О’Нейл мырза кимдир бирөөнү сунуштайттыр, — деди.

— Бул абдан жакшы ой, — деп макул болду Джерри. Ал ордунан туруп, көз жашын бет аарчысы менен аарчыды.

— Сиздерге да, Эннге да жүрөгүӊөрдүн жарааттарынан айыгуу үчүн, убакыт керек болот, — деди Джинни сөзүн улантып. — Силердин ар бириӊерге сооронуч, колдоо жана кубаттоо керек. Биз, Даг экөөбүз, колубуздан келишинче силерге жардам берүүгө даярбыз. Ал эми Энндин Хэзер аттуу эӊ сонун курбусу бар. Убакыт өткөн сайын, Кудай Эннди жана силерди ушул жаман окуянын кесепеттеринен айыктырып берерине мен тереӊ ишенем.

Джинни үнүн чыгарып сыйынды, андан соӊ Хэзер экөө Кассидилердин үй-бүлөсү менен коштошушту. Алар кетип жатканда, Энн узатып чыкты да:

— Мени менен чогуу келгениӊер үчүн рахмат. Силерсиз мен муну жасай алмак эмесмин, — деди.

— Ушул коркунучтуу сырдан кутулуп алганыӊ жакшы болду, биз сен үчүн кубанып жатабыз, — деди Джинни. Хэзер жылмайып, Джиннинин сөзүнө кошулганын билгизип башын ийкеп койду.

— Ойлоп көрсөӊ, — деди Энн. — Эгерде мен коркунучтуу түш көргөн ошол түнү Хэзер жанымда болбогондо мунун баары болбойт эле. Жана сени менен сүйлөшүү керек болгондо да, Джинни, сен жаныбызда болдуӊ. Силер менин жашоомдо бар болгонуӊар үчүн мен Кудайга ушунчалык ыраазымын.

— Биз бири-бирибизге муктажбыз, — деп эскерте кетти Джинни. — Анткени башкалар аркылуу биз сооронуч, колдоо жана күч-кубат алышыбыз үчүн, Кудай бизди ушундай кылып жаратып койгон. Биз жалгыздыкта кыйналып өзүбүздү-өзүбүз айыктыруубузду Кудай каалабайт.

Энн жылмайып койду да:

— Анда мен биздин бир тууган болушубузду каалайм. Ошондо биз жалгыз болбойбуз, — деди.

Алар чогуу каткырып күлүштү да, дагы бир жолу кучакташып коштошушту.

ДЖОШ МАКДАУЭЛЛ — атактуу насаатчы, жазуучу жана ар кандай өлкөлөрдө туруктуулук менен чогулуш өткөрүп жаткан эл аралык кызматынын өкүлү. Ошондой эле ал элүүдөн ашуун китептин автору жана башка атактуу жазуучулар менен авторлош. Джош жубайы Дотти жана төрт баласы менен Техас штатында, Даллас шаарында жашашат.

ЭД СТЮАРТ — көптөгөн машаякчыларга арналган китептердин автору жана башка атактуу жазуучулар менен авторлош. Өзүнүн жазуучулук бай тажырыйбасын колдонуп, Эд Стюарт жаштарга арналган адабий чыгармаларын Джош Макдауэлл менен биргеликте баштаган. Кийинчерээк Эд Стюарт чоӊдорго арналган эӊ кызыктуу төрт романдын автору боло алган. Эд жубайы Керол экөө Орегон штатында, Хиллсбородо жашашат. Алардын бойго жеткен эки баласы жана төрт небереси бар.